6 Mayıs 2014 Salı

Genetik Öğrencisinden Gelen Bir Yazı

  • merhaba. umarım sabredip mesajımı okursunuz çünkü cidden sıkıntılı bir durumdayım ve kafamdaki korkuları yazıp, danışmaya, akıl almaya ihtiyacım var. siz işin fazlasıyla içinde bulunmuş bir mbg mezunusunuz, hayalperest olmayan realist bir insan olduğunuz kanaatine vardım ki kesinlikle çok sert bile olsa realist görüşlere ihtiyacım var.
  • size moleküler biyoloji ve genetik hakkındaki blog yazınız sebebi ile yazıyorum. yazınız bölümü seçtiğimden beridir 3-4 defa farklı zamanlarda farklı vesileler ile karşıma çıktı ve ben gerçeği kabullenmek istemedim, görmezden gelmeye çalıştım, pozitif bakmaya çalıştım ancak buraya kadarmış. *********** üniversitesi 3.sınıf mbg öğrencisiyim ve aşağı yukarı son 5-6 aydır yaşadığım hayattan nefret etme noktasına geldim çünkü gerek sizin yazınızda belirttiğiniz şeyler gerekse benim bölümümde gözlemlediklerim üst üste bindiği zaman tercih döneminde çok vahim bir hata yaptığımı hissediyorum. puanım tıpa yetiyordu ve ailemle, özellikle babamla çok yıpratıcı tartışmalar yaşaya yaşaya inat ederek bu bölümü seçtim. çok bilinçsizce ve ortamdan bihaber şekilde ben kanser çalışacağım vs diye tutturdum. tabi öyle konuşmakla olmuyormuş ki bundan zaten siz bahsetmişsiniz uzun uzun.
    beni kahreden kısma yoğunlaşmak istiyorum. bir sene hazırlık ile birlikte bu bölümde 4.senemi dolduracağım. ve bu 4 sene sonunda kesin olarak anladım ki ben hayat boyu uzun saatler süresince devletin adam akıllı destek dahi vermediği bir alanda çok yoğun çalışmaya, 30lu yaşlarıma kadar hayatımı tam anlamıyla kuramamış olmaya, çok ekstrem olduğunu düşündüğüm bir bilim dalı hakkında aslında bilmekten gurur duymayı umduğum şeyler öğrenirken halk/çevrem tarafından uzaylı gibi karşılanmaya, anlaşılmamaya (bölümümü soranlara mbgdeyim dediğim zaman aldığım absürt tepkileri siz zaten biliyorsunuzdur) ve bütün bunlara göğüs gererken maddi anlamda tatmin olmamaya aldırış etmeyecek kadar idealist değilmişim. 4 seneyi kaybettiğimi düşünmek mideme sancılar girmesine sebep oluyor. bir ilkokulda sınıf öğretmeni olduğumu dahi hayal etsem kat kat fazla mutlu ve huzurlu olurdum diyorum. bırakıp gitmek için can atıyorum ancak aileme bunu nasıl açıklayacağım bilmiyorum. babam işçi ve iki hafta içinde emekli olacak annem ise ev hanımı. onlara yük olmak kabus gibi geliyor zaten bir an önce kendi işimde olmak ve kendi paramı kazanmak arzusu içindeyim ama bırakırsam bu kısa vadede mümkün olmayacak. aileme eh ben zamanında sizi dinlemedim mbg yazdım ama şimdi de pişman oldum haydi beni en az 4 sene daha finanse edin mi diyeceğim? en azından ilk seneden gerçekle yüzleşebilmeyi nasıl da isterdim şu an çok vakit kaybettiğimi düşünüyorum.
    lütfen beni ciddiye alıp fikirlerinizi paylaşın. ben bu bölümü bıraksam ve başka bir bölüm için tekrar sınava girsem nasıl bir durumun içine kendimi sokmuş olacağım sizce? değer mi? değeceğine karar verirsem hiç beklemeden bölümü bırakacağım ve sizin de fikrinize çok ihtiyacım var. veya bırakmayıp buradan devam etsem kendime alternatif yaratabilecek miyim? yaratabileceksem eğer ne yapabilirim acaba? seçenekler konusunda bilgi alabilir miyim? hayat boyu mutsuzluktan saçımı başımı yolarak yaşamaktan çok korkuyorum. bölümümü, öğrendiğim şeyleri çok seviyorum çok keyif verici bir lisans hayatı yaşayabilirdim şartlar böyle olmasaydı ancak gelecek kaygısı hepsini ezip geçiyor.
    eğer buraya kadar okuduysanız cidden çok teşekkür ederim umarım ilgilenirsiniz.
    cevabınızı bekliyorum